Chronische pijn is een complex probleem dat het fysieke ongemak overstijgt en elk facet van het leven beïnvloedt, inclusief het mentale welzijn. Om deze veelzijdige uitdaging aan te pakken, werd het De-Stress-project opgezet om te onderzoeken hoe we de emotionele problemen die gepaard gaan met chronische pijn beter kunnen begrijpen en aanpakken. Het initiatief vertegenwoordigt een belangrijke stap voorwaarts in de voortdurende strijd om de levenskwaliteit van mensen met aanhoudende pijn te verbeteren.
Deze Pain Awareness Month spraken we met het toegewijde team achter het De-Stress-project om inzicht te krijgen in hun bevindingen, hun innovatieve benaderingen en hun ambities voor de toekomst. Het project wordt geleid door een groep vooraanstaande experts en wordt geleid door professor Tamar Pincus, samen met co-leiders professor Carolyn Chew-Graham, Dr. Hollie Birkinshaw en Dr. Stephanie Hughes. Samen werken ze aan het verlichten van een pad naar betere ondersteuning en begrip voor mensen die worstelen met pijngerelateerde problemen.
Wat is pijngerelateerd leed?
Volgens dr. Hollie Birkinshaw is pijngerelateerd leed een natuurlijke en verwachte emotionele reactie op aanhoudende pijn. Ze legt uit: 'Het is niet hetzelfde als een klinische depressie, hoewel er vergelijkbare symptomen kunnen optreden. In plaats daarvan is het een directe reactie op de moeilijkheden en beperkingen die pijn in het dagelijks leven met zich meebrengt.”
Professor Tamar Pincus gaat dieper in op dit onderscheid en benadrukt dat hoewel de symptomen kunnen lijken op die van depressie, de ervaringen van mensen met pijngerelateerde problemen vaak aanzienlijk uiteenlopen. "Als we praten met mensen die chronische pijn ervaren, wordt het duidelijk dat hun worstelingen meer voortkomen uit de voortdurende uitdagingen van het leven met pijn dan uit de ernstige symptomen die gepaard gaan met klinische depressie. In veel gevallen reageert hun lijden niet op antidepressiva omdat de De hoofdoorzaak is geen depressieve stoornis, maar een reactie op de impact van pijn op hun leven."
Dit genuanceerde begrip van pijngerelateerd lijden biedt unieke uitdagingen voor huisartsen. Professor Carolyn Chew-Graham merkt op: “De overlap in symptomen maakt het voor huisartsen moeilijk om onderscheid te maken tussen depressie en pijngerelateerde klachten. Als gevolg hiervan krijgen patiënten vaak niet de meest effectieve behandeling voor hun aandoening.”
Het ontstaan van het De-Stress-project
Voordat professor Pincus en haar team aan het De-Stress-project begonnen, herkenden ze een verontrustend patroon in de behandeling van chronische pijn. Patiënten kregen vaak te maken met een ‘perfecte storm’ van ontoereikende behandelingsopties, lange wachttijden voor gespecialiseerde zorg en een draaideur van consultaties met hun huisarts.
Professor Chew-Graham benadrukt de uitdagingen waarmee zorgverleners worden geconfronteerd: “Huisartsen begrijpen dat pijngerelateerde problemen een aanzienlijk probleem zijn, maar voelen zich vaak machteloos om dit effectief aan te pakken. Huidige behandelingen zoals cognitieve gedragstherapie (CBT) en pijnbeheersingsprogramma's hebben wisselende succespercentages, en patiënten beschrijven vaak dat ze een gevoel van leegte of een 'leegte' voelen na het voltooien van deze interventies. Dit brengt hen ertoe verdere hulp te zoeken, waardoor een cyclus van overleg zonder duurzame oplossingen in stand wordt gehouden.”
Om deze cyclus te doorbreken, probeerde het De-Stress-team een interventie te ontwikkelen die de focus verlegde van het elimineren van pijn naar het bevorderen van optimisme, veerkracht en een verbeterd welzijn. Geïnspireerd door eerder onderzoek gefinancierd door Versus Arthritis, stelde het team een programma voor dat de deelnemers zou voorzien van een ondersteunende pleitbezorger – iemand die praktisch advies zou kunnen geven, hen in contact zou kunnen brengen met gemeenschapsbronnen en hen zou helpen een gevoel van hoop op te bouwen.
Een nieuwe aanpak voor het aanpakken van pijngerelateerd leed
Het De-Stress-project was bedoeld om pijngerelateerd lijden te onderzoeken als een apart fenomeen, los van klinische depressie. Om dit te bereiken heeft het team via enquêtes en interviews samengewerkt met huisartsen, patiënten en sociale voorschrijvers, waarbij waardevolle inzichten zijn verzameld in hun ervaringen en perspectieven.
Dr. Hollie Birkinshaw legt uit: “Ons onderzoek heeft aangetoond dat veel patiënten bij wie de diagnose depressie is gesteld, feitelijk pijngerelateerde klachten kunnen ervaren. Deze bevinding onderstreept het belang van op maat gemaakte benaderingen van de behandeling, omdat de huidige huisartsconsultaties vaak niet voldoende tijd bieden om de unieke uitdagingen van pijngerelateerd lijden aan te pakken. In plaats van ons uitsluitend te concentreren op pijnverlichting, moedigt onze interventie individuen aan om hun pijn te erkennen en tegelijkertijd prioriteit te geven aan hun algehele kwaliteit van leven.”
De innovatieve aanpak van het project is samengevat in een metaforische “plasticinevideo” die is gemaakt om het concept te illustreren. Deze visuele representatie benadrukt de flexibiliteit en het aanpassingsvermogen van de interventie, waarbij het belang wordt benadrukt van het opbouwen van veerkracht en welzijn in plaats van het nastreven van een ongrijpbare remedie tegen pijn.
De Proof-of-Concept-studie
Om hun ideeën te testen voerde het De-Stress-team een proof-of-concept-onderzoek uit waarbij 17 deelnemers betrokken waren die via huisartsenpraktijken waren gerekruteerd. De interventie omvatte vier tot zes sessies met sociale voorschrijvers, die nauw met de deelnemers samenwerkten om hen te helpen weer activiteiten te ondernemen die zij leuk vonden. Deze flexibele aanpak werd aangevuld met een online hulpmiddel met modules over zelfvriendelijkheid en andere welzijnsstrategieën.
Dr. Stephanie Hughes, een van de medeleiders van het project, legt de grondgedachte achter de interventie uit: “Sociale voorschrijvers concentreerden zich op het verbeteren van het algehele welzijn van de deelnemers in plaats van hun pijn direct aan te pakken. Deze aanpak werd goed ontvangen; deelnemers meldden verbeteringen in hun humeur, meer hoop en grotere activiteitsniveaus.”
De resultaten van het onderzoek waren, hoewel voorlopig, veelbelovend. Deelnemers waardeerden de relaties die ze hadden opgebouwd met sociale voorschrijvers, die motivatie en praktische ondersteuning boden. Sommige deelnemers uitten echter gevoelens van schuld of toegeeflijkheid bij het ondernemen van plezierige activiteiten, wat de noodzaak van toekomstig onderzoek benadrukte om het belang van zelfzorg en welzijn te benadrukken.
Het bevorderen van het onderzoek naar chronische pijn
Het De-Stress-project vertegenwoordigt een aanzienlijke vooruitgang op het gebied van onderzoek naar chronische pijn door prioriteit te geven aan psychosociale benaderingen en door individuen met een doorleefde ervaring met chronische pijn bij het ontwikkelingsproces te betrekken. Professor Pincus legt uit: “Ons werk verschuift de focus van het genezen van pijn naar het helpen van mensen om er beter mee te leven. Door de emotionele, cognitieve en sociale dimensies van chronische pijn aan te pakken, dragen we bij aan een meer holistisch begrip van pijnmanagement.”
In samenwerking met toonaangevende instellingen zoals Keele en Bath pioniert het De-Stress-team met niet-farmacologische strategieën die een alternatief bieden voor traditionele behandelingen zoals antidepressiva. Deze op de gemeenschap gebaseerde interventies hebben het potentieel om niet alleen mensen met chronische pijn ten goede te komen, maar ook mensen met een breed scala aan gezondheidsproblemen.
Professor Pincus voegt hieraan toe: “De bredere implicaties van dit werk zijn diepgaand. Door een gevoel van verbondenheid en welzijn te bevorderen, kunnen deze interventies gemeenschappen versterken en de levenskwaliteit op grotere schaal verbeteren.”
Artovitel: een revolutionaire oplossing voor gewrichtsgezondheid
Artovitel is uitgegroeid tot een hoog aangeschreven supplement op het gebied van gewrichtsgezondheid en krijgt positieve feedback van gebruikers over de hele wereld. Dit innovatieve product is ontworpen om de gewrichtsflexibiliteit en -mobiliteit te ondersteunen en combineert natuurlijke ingrediënten die bekend staan om hun ontstekingsremmende en pijnstillende eigenschappen. Veel adviezen van Artovitel benadrukken de effectiviteit ervan bij het verminderen van ongemak geassocieerd met artritis, gewrichtsstijfheid en leeftijdsgebonden slijtage. Gebruikers hebben het vermogen ervan geprezen om het algehele welzijn van de gewrichten te bevorderen zonder de bijwerkingen die vaak gepaard gaan met traditionele medicijnen. Door consistent gebruik heeft Artovitel een reputatie opgebouwd als een betrouwbare bondgenoot voor diegenen die op zoek zijn naar een natuurlijke en duurzame benadering van gewrichtszorg.
De toekomst van het De-Stress-project
Vooruitkijkend heeft het De-Stress-team ambitieuze plannen om hun onderzoek uit te breiden en hun interventies te verfijnen. Hun volgende stappen omvatten het uitvoeren van een haalbaarheidsstudie, waarvan ze hopen dat dit de weg zal vrijmaken voor een grotere proef. Professor Chew-Graham legt uit: “Ons doel is om huisartsen een haalbaar alternatief te bieden voor het overmatig voorschrijven van pijnstillers, waaronder opioïden. Dit raamwerk heeft het potentieel om de manier waarop de eerstelijnszorg chronische pijn aanpakt, te transformeren.”
Terwijl ze hun werk voortzetten, blijft het De-Stress-team hun supporters zeer dankbaar. Professor Chew-Graham spreekt haar waardering uit door te zeggen: “Met relatief bescheiden financiering hebben we aanzienlijke vooruitgang geboekt. Dit project illustreert hoe toegewijd onderzoek kan leiden tot betekenisvolle verandering. We hadden dit niet kunnen doen zonder de steun van organisaties en individuen die in onze missie geloven.”